Eklenme tarihi: 19/03/2021 – 12:35

Son güncellenme tarihi: 15/02/2023 – 17:50


Yüz yılda bir yaşanması muhtemel bir bela Covid-19 hala devam ediyor. Ben bu yazıyı yazarken yeni yasaklar gelmiş, yaşlılar ve gençler evde hapis, esnaf kapalı, ekonomi berbat. Allah aşkına güzel ne var bu hayatta şu an? Öksüren birine vebalı gibi bakılıyor, aileler bile bir araya gelemiyor, esnaf iş yapamıyor herkez gergin. Bitse de gitse nalet kurtulsak artık, en üzüldüğüm konuları biraz paylamak istiyorum sizlerle. Yaşlılarımız ve çocuklar. Daha önce de bir yazımda bahsetmiştim, 65 yaş üstü yaşlılarımızda gelen yasakla çok acımasız söylemlerde bulunulmasından rahatsız olduğumu belirtmiştim. Son gelen yasaklarla süreç yine başa döndü maalesef. Kırmadan, üzmeden, neden olduğunu düzgünce anlatmadan bu söylemlerin konuşulması gerçekten çok acı. Bizim kültümüz, dinimiz yaşlıya hürmetten, saygıdan taviz vermeyen bir düşünceye sahip. Lütfen bu salgından en çok etkilenenlerin bizim yaşlılarımız olduğunu unutmayalım. Hayatını kaybeden birçok yaşlımızın çocuklarıyla, torunlarıyla vedalaşamadan ayrıldıklarını unutmayalım. Gelelim çocuklarımıza. Okuluna gidemeyen yarım yamalak online sistemler ile öğrenmeye çalışan, böyle giderse okula gitmeden mezun olacak yetersiz mezunlarımız olacak. Sık sık tartışılan eğitim sistemimiz, eğitimde geri kalan bu çocukları nasıl normal rutin eğitime döndürecekler bilmiyorum. Zor bir süreç bizleri bekliyor. Peki ya esnaf? Zaten ekonomik kriz varken birde pandemi ile karşı karşıya kalan esnaf zor durumda. Günlük geçim giderini karşılayan iş yerleri halen daha kapalı. Bir paket servis furyası aldı başını gidiyor. Sanki tüm halk dışarıdan söylüyormuş yemeğini gibi. Halkın, milletin cebinde para mı var her öğünü dışarıdan söylesin? Zor sevgili okur zor, bu belanın hayatımızdan çıkması, kültürel ve ekonomik sıkıntıları atlatabilmemiz, normal bir yaşama dönüşümüz kaç yıl sürer Allah bilir. Tamam konu sıkıntılı farkındayım lütfen kızmayın bana uzattım diye. Ancak sevdikleri insanları kaybedenler. İşini kaybedenler. Hedeflerini, arzularını kaybedenler.
Kaliteli bir eğitim fırsatını kaybedenler. Küçücük çocukların hayatlarının en güzel zamanlarını kaybetmeleri. Yani kısacası kaybetmek üzerine dehşet bir konu kaleme almaya çalışıyorum.

Kısacası “KAYBETMEK” saygılarımla.

About Author

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir